Socjale są po to, aby był czajnik i toaleta. W kiblu są drzwi, a na nich, od wewnątrz, złote myśli elity pracowniczej miasta Wrocławia. Myśli niepoprawne na temat prezesa podlegają cenzurze, lecz ta nie nadąża za nastrojami panującymi w firmie. Niektórzy uważają, że te proste słowa, zakorzenione głęboko w języku polskim, są żałosne. Mnie jednak śmieszyły, ponieważ traktowałem je jako laurkę, jaką pracownicy sami sobie wystawiają.
Ta paczka zdjęć wydaje mi się niepełna i chętnie zafociłbym jeszcze parę drobiazgów (w tej chwili na myśl przychodzi mi oczojebna posadzka na Biskupinie), ale raz, że temat realizowałem trochę na boku – obok pulpitów i innych ważniejszych rzeczy, a dwa – gdy mi się zebrało na takie dokumenty, to mogłem do woli oglądać od środka tylko kontener na Gaju oraz nijaki socjal na Pilczycach.